Diplomatica Belgica - Record 12470
DiplomataBelgica
colophon | about | copyright | contact | version française
Search | Tradition Search
DiBe 1 of 1
‹
›
return to all results
DiBe ID 12470
ACTORS
Issuer(s)
(= author) 		Function/title:  bishop
Name:  Nicholas I
Institution/jurisdiction:  Cambrai

Diocese:  Diocese Cambrai
Principality: Cambrai
Religious order: 

Author(s) of the actio juridica 

(= disposer)

Function/title:  bishop
Name:  Nicholas I
Institution/jurisdiction:  Cambrai

Diocese:  Diocese Cambrai
Principality: Cambrai
Religious order: 
Beneficiary(ies)

(= recipient)

Function/title:  monastic house
Name: 
Institution/jurisdiction:  Anchin

Diocese:  Diocese Arras
Principality: Hainaut
Religious order:  Benedictines
Function/title:  other
Name:  Delicatus (Herbert)
Institution/jurisdiction:  UNKNOWN

Diocese:  Diocese Cambrai
Principality: Cambrai
Religious order: 
DATE
Scholarly dating
(preferential) 		//1156 (donnée par document / mentioned in document - )
Scholarly dating
(any) 		//1156 (donnée par document / mentioned in document - ) Scholarly qualification: -
Date in the charter
//1156

Place-date

(in the text)

Place-date

(normalised)


Diocese:  Principality: 
SUMMARY AND DESCRIPTION
Summary notifie et confirme l'accord conclu entre l'abbaye et Herbertus dans le litige qui les opposait au sujet de plusieurs terres sises à Cambrai près de la porte de Selles (Cambrai) , près du lieu dit "Cava Rua" et à d'autres endroits , terres que Herbertus avait vendues à l'abbaye d'Anchin (DiBe 10404)
Description
Language: Latin
Authenticity: unsuspected document Textual tradition: original
Nature of the charter: charter
FULL TEXT OF CHARTER
-CRUX- IN NOMINE PATRIS ET FILII ET SPIRITUS SANCTI. Ego Nicholaus, Dei gratia sanctę Cameracensis ęcclesię humilis episcopus, notum fieri uolo omnibus fidelibus tam futuris quam pręsentibus qualiter controuersia inter ęcclesiam Aquicinensem et Herbertum Delicatum diu habita ad pacis et concordię bonum, Deo largiente, reducta sit. Cum igitur seminarium dissensionis et fomes inimicitiarum inter prefatam ecclesiam et eundem Herbertum diu perdurasset et de die in diem adeo male proficiendo inualesceret ut uix aliquod consilium inueniri posse uideretur quo pax inter eos peruenire speraretur propter quasdam nimirum terras quas prędicta ęcclesia ab eodem Herberto emerat, quas etiam sufficienti, ut ei uidebatur, priuilegiorum monimento ac munimento sibi legitime firmauerat testiumque astipulatione roborauerat, ipsa quidem ęcclesia munimentorum suorum ueritati innitente iustitiamque simul et iudicium assidue flagitante, Herberto autem contra totis uiribus renitente et subterfugiente multisque modis pręfatam ęcclesiam inquietante pro eo quod quasdam conuentiones inter se et ecclesiam extitisse quas minime ad effectum perductas fuisse diceret, quod tamen et ipsum ęcclesia non recognoscebat, immo aperte negabat, tandem post multam ęcclesię defatigationem qua eam Herbertus uexauerat aliquod reformandę inter eos pacis consilium hoc modo prouenire posse omnium pacem diligentium consilio sedit si, omnibus ueteribus querelis sepositis ac sopitis, neutra pars sibi quicquam in hac parte de se retineret uel pro se ageret, sed sese ex toto alienę dispositioni et ordinationi committeret ut, rei ueritate subtiliter et diligenter inquisita, id quisque eorum deinceps in pace et sine omni querela haberet ac possideret quod sibi non propria uoluntas eligeret, sed quod ei discretio eligendorum in hoc opus iudicum dandum decerneret, quod et factum est. Itaque me et cognatum meum dominum Symonem de Oysi ac religiosos uiros pacisque amicos abbates Hugonem Sancti Amandi et Fulconem Hasnoniensem sibi in hoc prouisores et iudices elegerunt ac potestatem proprię uoluntatis postponentes nostro penitus consilio et dispositioni in commune se commiserunt. Nos autem rei difficultatem considerantes et ipsum negotium quodammodo in statera discretionis appendentes, simul etiam ne quilibet eorum de nobis iuste conqueri posset meruentes rem ipsam sollicite pertractando inspeximus ac deinde uoluntate nostra sibi bene et utiliter prout discernere potuimus concordante, quod nobis uisum fuit in audientia omnium enuntiauimus. Itaque propter pacem utrimque conseruandam et ne ęcclesia Aquicinensis aliquam in posterum ab heredibus Herberti rerum suarum iacturam sustineret, in commune decreuimus ut eadem ęcclesia Aquicinensis ab omnimodę participationis communione qua antea Herberto iungebatur se penitus sequestraret, hoc summopere prouidentes ne aliquam quoquo modo idem Herbertus deinceps posset occasionem inuenire unde ad ueteres querelas ualeret redire. Igitur hospites qui in terra quam ęcclesia ab eodem Herberto dudum emerat commanebant, in qua uidelicet terra sexaginta curtilia olim diuisim ęcclesia instituerat, eidem procul dubio Herberto assignauimus et insuper quadraginta marcas argenti pondere Cameracensi ab ęcclesia ei dandas esse. Decreuimus ad hoc scilicet specialiter ut terras suas heredibus suis post se dimittendas de manibus eorum qui eas in uadimonium habebant exinde redimeret, ne ipsi heredes eius terras ęcclesię assignatas postmodum quoquo modo possent calumniari et de ęcclesia conqueri se in aliquo a paterna hereditate per eam exheredari. Omnem uero aliam terram arabilem quam ęcclesia ab eo dudum emerat et cuius medietatem fructuum idem habere solebat, sed et illam modiatam terrę quam ęcclesia agricolari consueuerat cuius fructus ipse accipiebat, terram eciam duorum mancaldorum quam Iohannes monachus ęcclesię dederit quam Herbertus calumniari solebat, ab ęcclesia libere et quiete in perpetuum possidendam esse decreuimus, ita ut nichil penitus amplius idem Herbertus in ea uel de ea clamare possit aut debeat. Et quia supra memoratam modiatam terrę et terram quę sequitur duorum mancaldorum de feodo domini Symonis de Oysi Herbertus esse dicebat, sciendum est quod idem Symon prefate ęcclesię eam attribui benigne concesserit. Si quos uero hospites ex elemosina quorumque fidelium ante emptionem terrę Herberto assignare ęcclesia ubilibet possederat, nullatenus eos ad Herbertum pertinere debere manifestum est. Terram autem quam ęcclesię attribuimus, quia sparsim iacere non dubium est, in quantum potuimus nominatim distinguere curauimus, ne aliqua subreptionis astutia ab ęcclesia deinceps possit alienari, culturam uidelicet ad portam de Seiles in qua est quędam terrę portiuncula in qua decimam habet ęcclesia quia de allodio ęcclesię est, campum ad Cauam Ruam, campum iuxta Bellum Campum, terram duorum mancaldorum quę Iohannis monachi fuit, campum Normanni, auesnam inter duas uias, aliam auesnam quę est subtus uiam de Sainz, uallem Sanctę Marię, uallem Pagani, modiatam terrę quam ęcclesia Herberto agricolari consueuerat. Quia igitur hęc terra cęteris terris tam eiusdem Herberti quam aliorum multorum contigua erat ne aliqua in posterum discordia posset oriri dum ab ignorantibus quę cuius esse deberet uel facile ualeret ignorari, eidem terrę quam ęcclesię, assignauimus certos limites affigi aut metas apponi debere iudicauimus, ut omni dubitatione propulsa quisque quod sibi competeret libere et quiete deinceps possideret. Itaque die denominato, cum multo clericorum militum et Cameracensium ciuium comitatu, apud Sanctum Remigium extra Cameracum conuenimus ubi Herbertus in primis pręfatam terram guerpiuit, deinde cum ramo et cespite in elemosinam super altare Sancti Remigii optulit, postea fidei suę interpositione et iurisiurandi sacramento promisit se de eadem terra nullum amplius ęcclesię Aquicinensi damnum siue per se seu per alium quemlibet quoquo modo illaturum, quin etiam me Nicholaum episcopum et dominum Symonem de Oysi et Adam uxorem eius simulque eorum filios Egidium atque Hugonem sed et omnis Cameracensis urbis iuratos et scabinos pro se uades et obsides dedit se omnimodam pacem pręnominatę in perpetuum seruaturum ęcclesię. Hoc etiam fide data et iurisiurandi sacramento promiserunt hii quorum nomina subscripta sunt fidem eorum suscipiente Symone de Oysi, Paganus et Symon filii Herberti, Nicholaus de Sainz, Hugo de Cantein, Simon frater eius, Theodericus filius Theoderici Longi, Petrus, Alexander Kaisnotus consanguinei Herberti. Postea uero hoc ipsum fecerunt liberi eius ex uxore legitima procreati Manasses et Clementia, et auunculi eorum Rabbodo et Amandus sed et Reinaldus de Hulcurt. Suscepit etiam Symon de Oysi fidem eorum qui subscripti sunt: Adę uxoris suę, Egidii et Hugonis filiorum suorum, Hugonis de Lambris, Uualteri fratris eius, Uualteri dapiferi de Oysi, Symonis filii eius, Iohannis Papalart, Bartholomei filii Huardi, Hunonis filii Hunonis, Adam fratris eius, Oylardi fratris Thomę de Fontibus, qui omnes promiserunt se in omnibus de hac re pro posse suo ęcclesiam adiuturos et quod legitime hęc concordia facta fuerit testimonium perhibituros. Ego uero fidem ipsius domini Symonis de Oysi suscepi qui etiam promisit tam de Herberto quam de heredibus eius firmam pacem ęcclesię Aquicinensi se facturum. Concessit etiam idem Herbertus, ut quia me pro se obsidem fecit, si aliquam pro hac causa deinceps uel ipse uel hęres eius ęcclesię molestiam inferrent, pro potestate mihi concessa uindictam tam ęcclesiasticam quam secularem in eos exercerem, et sic auxilii mei patrocinium me in omnibus pręfatę ęcclesię exhibiturum promisi ibique sumpta stola omnes qui, de hiis quę ęcclesię assignata erant, quamlibet in posterum iniuriam facerent uinculo excommunicationis auctoritate Dei omnipotentis obligaui. Ipse autem Herbertus postmodum, pręsentibus Gozuino uenerabili abbate Aquicinensi cum monachis suis et Symone de Oysi, terras suas perlustrans et terram ęcclesię delegatam a cęteris terris secernens et disterminans, quod ab ęcclesia deinceps possidendum foret coram hiis inspectoribus et testibus palam ostendit Symone de Oysi, Petro Minuto, scabinis uero Uualberto de Calciata, Amisardo, Fulcone fratre eius, Rumaldo, Sigero iuratis autem Tiezone filio Albrici, Edebaldo fratre eius, Fulcone filio Amisardi, Richardo filio Fulconis de Muro. Huius descriptę pacis concordiam in publico conuentu scabinorum et iuratorum, in loco uidelicet quo pro tractandis causis ciuitatis conuenire solent, idem Herbertus palam recognouit et eos pro se conseruandę pacis obsides dedit. Ipsi uero promiserunt se in omnibus pro posse suo ęcclesiam adiuturos et, si Herbertus uel hęres eius huius pacis transgressores uellent existere, nullam eis omnino societatis communionem se impensuros, immo absque omni fictionis dissimulatione eos de ciuitate exturbaturos. Eorum uero nomina qui interfuerunt et hoc concesserunt hęc sunt: Petrus Minutus. Rainaldus Rosels, Balduinus filius Fulconis, Uualbertus de Calciata, Amisardus, Fulco frater eius, Christianus, Rumaldus, Sigerus, Rogerus de Sancto Martino. Alardus de Sancto Sepulchro. Scabini iurati uero Fulcherus Cheisnoiz, Iohannes frater eius, Tiezo filius Albrici, Erlebaldus ftater eius, Fulco filius Amisardi, Richardus de Muro, Bernardus Martels et alii multi. Pręfatas igitur terras Herberti ęcclesia Aquicinensis legitime possidens nouerit se censum XXX-ta solidorum XV-cim uidelicet in Pentechoste et XV-cim in natali sancti Martini, ęcclesię Sanctę Marię Cameracensis annuatim debere et pro releuamento decem solidos quotiens nouus abbas eandem ęcclesiam regendam susceperit. Herberto autem nichil penitus pręfata debet ęcclesia nisi tantummodo annuum censum duorum solidorum et quatuor caponum quem ei ab antiquo soluere consueuerat. Ne igitur ordo gestę rei obliuioni possit tradi, sigilli mei ac sigilli Sanctę Marię, sigilli etiam domini Symonis de Oysi impressione ueritatem huius concordię in presentia subscriptarum personarum recognoscens confirmaui quarum nomina sunt hęc: Martinus abbas Sancti Uedasti, Paruinus Sancti Sepulchri, Algotus Crispiniensis, Gerardus Hunocurtensis, Uualterus abbas Sancti Autberti, Theodericus prepositus et archidiaconus, Iohannes, Euerardus, Alardus, Radulfus archidiaconi, Hugo decanus, Uualterus cantor, Uuarinus, Iohannes, Erlebaldus, Uuillelmus, Uualterus, Ulricus, Matheus, Uincentius, Iohannes et alii multi ęcclesię Sancte Marię canonici. Actum anno incarnationis dominicę M°C°L°VI°. Ego Eustachius cancellarius legi et subscripsi -CRUX-.
Source GERZAGUET J.-P. 2005
EDITIONS AND SECONDARY LITERATURE
Editions
GERZAGUET J.-P.. Les chartes de l'abbaye d'Anchin, (ARTEM. Atelier de Recherche sur les Textes Médiévaux, 6), Turnhout, 2005., n.104, p.200-203,
CHARTAE GALLIAE. Base de données de chartes médiévales, Ressource électronique, F10383, LINK LINK
Secondary literature GERZAGUET J.-P.. Les chartes de l'abbaye d'Anchin, (ARTEM. Atelier de Recherche sur les Textes Médiévaux, 6), Turnhout, 2005., p.200,
BRUCHET M.. Répertoire numérique. Série H. Tome I. Fonds bénédictins et cisterciens. 1 H à 35 H (Archives départementales du Nord), Lille, 1928., col.2, p.5, LINK

 

Collaborator: Philippe Demonty
ISSN 2295-5011
© Copyright Commission royale d'Histoire/Koninklijke Commissie voor Geschiedenis 2015