Diplomatica Belgica - Details Chartre 1640
DiplomataBelgica
Recherche | Recherche Tradition
DiBe 1 sur 1
retourner aux résultats
DiBe ID 1640
ACTEURS
Auteur(s)
(= auteur de l'acte écrit)
Fonction/titre:  roi/reine
Nom:  Frédéric I Barberousse
Institution/juridiction:  Germanie

Diocèse:  Diocèse Liège
Principauté: Basse-Lotharingie
Ordre religieux: 

Disposant(s) 

(= auteur de l'acte juridique)

Fonction/titre:  roi/reine
Nom:  Frédéric I Barberousse
Institution/juridiction:  Germanie

Diocèse:  Diocèse Liège
Principauté: Basse-Lotharingie
Ordre religieux: 
Bénéficiaire(s)

(= bénéficiaire)

Fonction/titre:  institution monastique
Nom:  Wibald abbé
Institution/juridiction:  Stavelot

Diocèse:  Diocèse Liège
Principauté: Stavelot-Malmédy
Ordre religieux:  Bénédictins
DATATION
Datation interprétée
(préférentielle)
9/3/1152 (donnée par document / mentioned in document - )
Datation interprétée
(toutes)
9/3/1152 (donnée par document / mentioned in document - ) Qualification érudite: -
Date dans la charte
9/3/1152

Date de lieu

(dans le texte)

Aquisgrani

Date de lieu

(normalisée)

Aix-la-Chapelle (DEUTSCHLAND, Nordrhein-Westfalen, Köln)

Diocèse: 
Diocèse Liège Principauté:  Basse-Lotharingie
RESUME ET DESCRIPTION
Résumé confirme à l'abbaye ses possessions et ses privilèges
Description
Langue: latin
Véracité: document non suspecté Tradition de l'acte: original
Nature diplomatique: diplôme
TEXTE DU DOCUMENT
In nomine sanctę et indiuiduę trinitatis. Fridericus diuina fauente clementia Romanorum rex. Cum omnium dei ęcclesiarum paci ac quieti et utilitatibus nostra regia sollicitudo ac potentia consulere debeat tum maxime benignitatis et curę nostrę studium circa eas ecclesias inuigilare oportere credimus quę ad regnum nostrum pertinent et ut ita dictum sit nostro regno coherent quę etiam iugi et assiduo orationum suffragio nos et regnum nostrum adiuuant et in temporalibus regni administrationibus nostros et labores et expensas fideliter supportant. Stabulense itaque monasterium a predecessoribus nostris regibus et imperatoribus nobiliter constructum et magnis possessionibus ampliatum multis que priuilegiis magnifice honoratum et libertate singulari donatum cum tanquam nostrum proprium artius diligamus et in omnibus iuste opitulari uelimus precipue tam personam domni ac uenerabilis abbatis Wibaldi qui eidem cenobio regulariter preest precipuo amore ac familiaritate nostra dignam iudicamus cuius fides et deuotio circa stabilitatem et honorem regni excellentissimi patrui nostri felicis memorię Cuonradi Romanorum regis et in nostra ad regiam gloriam ordinatione satis enituit. Eiusdem itaque abbatis petitione cui nichil iustum negare uolumus iam dictum Stabulense monasterium cum omnibus suis appenditiis secundum instituta regum Sigiberti Dagoberti Clodouei et aliorum nec non imperatorum Caroli Ludouici et trium Ottonum ac diuę recordationis Cuonradi imperatoris qui serenissimi predecessoris et patrui nostri gloriosi Romanorum regis Cuonradi abauus fuisse dinoscitur et trium Henricorum in nostram tutelam suscepimus ita uidelicet ut numquam liceat alicui regum uel imperatorum eandem abbatiam et aduocatiam omnium possessionum eius cum omni integritate sua ullo alienationis modo scindere a regno uel alium ei dominum imponere uel alicui in beneficium aut in concambium dare sed semper ad nostram successorum que nostrorum manum et seruitium inconuulsa stabilitate permaneat et libertate sibi collata pacifice potiatur. Nullum theloneum nullum pontaticum nullum transitum et exitum nullum denique publicum terra aqua ue uectigal aut pensionem monachi siue ipsorum homines in nullo regni nostri loco persoluant. Terminos bannileugę secundum quod in antiquioribus priuilegiis nominati et inscripti sunt cum omni immunitate et comitatu suo sicut hactenus eadem ęcclesia possedit ita per succedentia tempora immobiliter optineat. Sancimus etiam predecessorum nostrorum more ut Malmundarium cum omnibus suis pertinentibus a Stabulensi monasterio nunquam diuellatur aut separetur quod iam tercio temptatum est sed iudicio principum legitime cassatum et imperatoriis priuilegiis finaliter est decisum. Defuncto igitur per successionem abbate monachi utriusque loci Stabulaus in capitolium concorditer conueniant habeant que liberrimam facultatem secundum sancti Benedicti regulam eligendi sibi abbatem ea tamen preponderante ratione ut quia beatus Remaclus utriusque ecclesię constructor et primus abbas Stabulaus quiescere et locum illum Malmundario sua sepultura preficere uoluit Stabulenses primam uocem in electione optineant et de Stabulensi conuentu si digna fuerit inuenta persona abbatem eligant. Quodsi nulla ibidem idonea persona quod fieri posse non credimus inuenta fuerit potius a Malmundariensi conuentu quam ab extraneis abbas eligatur. Ceterum si inter sese nullam ad hoc officium personam aptam inuenerint licet eis libere de alio quocumque regulari loco sine contradictione alicuius abbatem eligere et a nobis uel successore nostro regni more inuestitum a Leodiensi episcopo cui nullum seruitii genus debet consecrationem et monachorum suorum ordinationem accipere. Aduocatum a nostra manu accipiat qui nobis expeditionem et quę ad ipsam pertinent pro summa et debito sui beneficii faciat abbate et suis omnibus super hoc quiescente et nullam pro hoc nobis aut aduocato redemptionem aut supplementum prestante. Qui aduocatus si secundum a se aduocatum ordinare uoluerit bannum a nostra manu accipere debebit. Plures autem aduocatos in eiusdem abbatię curtibus fieri nostro regio banno perpetua censura interdicimus. Et quoniam eorumdem aduocatorum uiolenta rapacitas multis datis iudiciis ac priuilegiis uix coherceri potest Stabulensi ecclesię stabili firmitate concedimus ut aduocatus in curtibus eiusdem ecclesię siue in ministerialibus uel in tota familia nullam iusticiam nullum placitum nullum hospitium nullam prorsus exactionem uel seruitium habeat sed omnis iusticia omnes lites omnis causarum et placitorum utilitas ad abbatem et ubi ipse uoluerit pertineat. Si uero per se abbas aut per suos aliquid corrigere non potuerit ad inuitationem abbatis aduocatus sine mora uel contradictione ueniat et terciam partem de his quę ex illa dumtaxat iusticia accreuerit accipiat. Illud quoque quod in presentia clementissimi predecessoris et patrui nostri gloriosi Romanorum regis Cuonradi apud Leodium in magna frequentia principum iudicatum est lege inuiolabili seruari statuimus scilicet ut nullus iudex qui uulgo scultetus dicitur nullus uillicus qui uulgariter maior uocatur ministerium suum diutius habere et retinere ualeat nisi quamdiu cum gratia abbatis deseruire queat sed quotienscumque iussus fuerit reddere sine contradictione reddat nec filius post obitum patris per hereditatem repetat. Hoc etiam quod diuę recordationis imperator Lotharius III-us de seruitio Stabulensis ecclesię diffiniuit et per auream bullam confirmauit quod que ab excellentissimo predecessore et patruo nostro inclito Romanorum rege Cuonrado corroboratum est nos immobiliter statuimus ut nusquam locorum nisi Aquisgrani seruitium soluat ubi post singulas messes si illuc uenerimus XX marcas argenti uel XX marcarum seruitium exhibere debebit. Porro in ipsis monasteriis uel in uillis ad monasterium pertinentibus XXX-ta marcas aut XXX-ta marcarum seruitium prestabit. Cum autem seruiet abbas unaqueque matrix ęcclesia quę sui iuris et ordinationis est soluet V solidos et unusquisque mansus XII denarios eius monetę quę in comitatu illo datur ubi possessiones sitę sunt nullis ęcclesiis nullis mansis pro aliquo pacto uel beneficio aut uadimonio ab hac pensione inmunibus. Non enim regni seruitium aliquo alienationis modo obligari uel retardari potest aut debet. Castellum Longię cum oppido quod idem uenerabilis abbas Wibaldus sub monte construxit ad abbatis manum et potestatem in perpetuum pertinere decernimus ita uidelicet ut aduocatus nullam iusticiam uel potestatem siue mansionem illic habeat nec liceat ulli abbatum inde quicquam in beneficio uel concambio uel prestaria uel pignore alicui mortalium concedere. Quicquid eadem ęcclesia munificentia regum aut imperatorum uel religiosorum christianorum largitione optinuit tam in fundis quam ęcclesiis et omnibus eorum appenditiis et commoditatibus sicut hactenus possedit siue illa quę deinceps iustis modis optinere potuerit parua uel magna ubicumque locorum fuerint sub nostre tuitionis potestate immobiliter ei confirmamus et precipue uillam Tornines quam Godefridus Namucensis comes quondam inuaserat sed a supradicto abbate in presentia incliti predecessoris et patrui nostri Romanorum regis Cuonradi ex tunc Colonię celebrata proclamatus iudicio principum et maxime Salicorum in manus eiusdem diuę memorię regis Cuonradi reddidit et refutauit quam et ipse serenissimus rex in manu sepedicti abbatis per priuilegii sui paginam ad usus fratrum delegauit. Uillam quoque Uilippam tempore pię recordationis imperatoris Heinrici iniuste ablatam supradicto monasterio reddimus uillam etiam Sprimunt cum ęcclesia et decimationibus et terris ad ipsam ęcclesiam pertinentibus sicut dux Fredericus pro anima sua ecclesię tradidit in perpetuum confirmamus adicientes hoc ad libertatem bannileugę et oppidi Stabulensis ut nullus dux aut marchio nullus comes aut uicecomes nulla secularis uel ecclesiastica magna parua ue persona in omnibus locis quę intra terminos ipsius bannileugę aut in oppido Stabulensi continentur aliquam potestatem uel iusticiam siue iudicium exerceat nulla persona quę ibidem habitet alium quam abbatem dominum habeat nec pro imparibus nuptiis aut pro sanguinis effusione uel pro defuncta manu alii nisi abbati respondeat. Percussuram quoque monetę ac theloneum et publicas nundinas in oppido Stabulensi sicut et a predecessoribus nostris ita et a nostra munificentia et a successoribus nostris regibus siue imperatoribus lege in perpetuum ualitura. Et ut ratum inconuulsum que per omnia tempora maneat preceptum hoc conscribi et sigillo nostro insigniri precepimus manu que propria ut infra apparet corroborauimus. Huic etiam nostre confirmationi testes idoneos adhibuimus quorum nomina hęc sunt Arnoldus Coloniensis archiepiscopus Hillinus Treuirensis archiepiscopus Heinricus Leodiensis episcopus Fredericus Monasteriensis episcopus Otto Frisingensis episcopus Orthleuus Basiliensis episcopus Heinricus Constantiensis episcopus Albertus marchio de Brandeburch Heinricus dux Saxonię Matheus dux superioris lotharingię --- Heinricus Namucensis comes Gozuinus de Falconismonte Henricus comes de Lemborch et frater eius Gerardus Cuonradus de Daleheim et alii quam plures. Signum domni Frederici Romanorum regis inuictissimi -lm-. Ego Arnoldus cancellarius uice Heinrici Moguntini archiepiscopi et archicancellarii recognoui. Acta sunt hęc anno dominicę incarnationis M° C° L° II° indictione XV regnante Frederico Romanorum rege inuictissimo data Aquisgrani VII idus martii in christo feliciter amen -si-.
Source APPELT H. 1975
EDITIONS ET TRAVAUX
Edition(s)
APPELT H.. Die Urkunden Friedrichs I. (Monumenta Germaniae Historica. Die Urkunden der deutschen Könige und Kaiser, X), 5 vol., Hannover, 1975-1990., 1, n.1, p.1-3, LIEN LIEN
ZATSCHEK H.. Wibald von Stablo. Studien zur Geschichte der Reichskanzlei und der Reichspolitik unter den älteren Staufern , dans: Mitteilungen des Instituts für Österreichische Geschichtsforschung. Ergänzungs-Band, 10(1928), p.237-495., planche 1,
Travaux APPELT H.. Die Urkunden Friedrichs I. (Monumenta Germaniae Historica. Die Urkunden der deutschen Könige und Kaiser, X), 5 vol., Hannover, 1975-1990., 1, p.1, LIEN LIEN
WAUTERS A.. Table chronologique des chartes et diplômes imprimés concernant l'histoire de la Belgique (Publications de la Commission royale d'Histoire, Series I in 4), 16 vol., Bruxelles, 1866-1971., 11, n.1, p.184, LIEN LIEN
WAUTERS A.. Table chronologique des chartes et diplômes imprimés concernant l'histoire de la Belgique (Publications de la Commission royale d'Histoire, Series I in 4), 16 vol., Bruxelles, 1866-1971., 2, p.350, LIEN LIEN
BOEHMER J.F.-OPLL F.-MAYR H.. Regesta Imperii IV. Lothar III. und ältere Staufer 1125-1197. 2. Abt.: Die Regesten des Kaiserreichs unter Friedrich I. 1152 (1122) - 1190. 1. Lief.: 1152 (1122) – 1158, Wien-Köln-Graz, 1980., n.67, p.14, LIEN LIEN
AKADEMIE DER WISSENSCHAFTEN UND DER LITERATUR - MAINZ. Regesta imperii - RI Online, Ressource éléctronique, RI IV,2,1 n.67, LIEN LIEN
LMU. Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden, Ressource éléctronique, DF.I.1 - 1152.03.09, LIEN LIEN

 

Collaborateur: Philippe Demonty