DiBe ID | 1504 |
ACTEURS |
Auteur(s)
(= auteur de l'acte écrit) |
Fonction/titre:
roi/reine Nom: Conrad III Institution/juridiction: Germanie Diocèse: Diocèse Liège Principauté: Basse-Lotharingie Ordre religieux: |
Disposant(s) (= auteur de l'acte juridique) |
Fonction/titre:
roi/reine Nom: Conrad III Institution/juridiction: Germanie Diocèse: Diocèse Liège Principauté: Basse-Lotharingie Ordre religieux: |
Bénéficiaire(s)
(= bénéficiaire) |
Fonction/titre:
institution monastique Nom: Wibald abbé Institution/juridiction: Stavelot Diocèse: Diocèse Liège Principauté: Stavelot-Malmédy Ordre religieux: Bénédictins |
DATATION |
Datation interprétée
(préférentielle) |
9/2/1140 (donnée par document / mentioned in document - ) |
Datation interprétée
(toutes) |
9/2/1140 (donnée par document / mentioned in document - ) Qualification érudite: - |
Date dans la charte
|
9/2/1140 |
Date de lieu (dans le texte) |
Wormacie |
Date de lieu (normalisée) |
Worms (DEUTSCHLAND, Rheinland-Pfalz, - )
Diocèse: Archevêché Mayence Principauté: Empire Allemand |
RESUME ET DESCRIPTION |
Résumé | confirme les possessions et les immunités de l'abbaye et approuve la fondation de la ville de Logne [Liège, Huy, Ferrières (Vieuxville)] par l'abbé Wibald |
Description
|
Langue:
latin Véracité: document non suspecté Tradition de l'acte: original Nature diplomatique: diplôme |
TEXTE DU DOCUMENT |
-CRUX- In nomine sanctę et indiuiduę trinitatis. Cuonradus secundus diuina fauente clementia Romanorum rex. Si fidelium nostrorum iustas et honestas petitiones clementer exaudimus et dei omnipotentis gratiam qui pauperem facit et ditat humiliat et sublimat nobis conciliamus et fidelium nostrorum beniuolentiam et deuotionem circa nos uehementius excitamus. Proinde notum facimus omnibus fidelibus christi et nostris uidelicet tam futuris quam presentibus qualiter fidelis et karissimus noster uenerabilis abbas Stabulensis ęcclesię Wibaldus cuius studium et labor iam pridem in nostro et regni seruitio fideliter enituit nostram presentiam lacrimabiliter adiit conquerens inter alias molestias quas in releuanda ęcclesia sua quę diu multum que corruerat patiebatur hoc sibi plurimum nocere quod ministeriales sui curtium suarum ministeria id est iudiciarias et uillicationes per feodum et hereditario iure uellent optinere. Unde fiebat ut ordinatio abbatis et prepositorum inefficax esset et coloni ęcclesię ad inopiam redigerentur. Communi itaque principum nostrorum et generalis curię nostrę quę Leodii celebrabatur consilio optentu etiam eiusdem uenerabilis abbatis Wibaldi iudicari fecimus quod nullus iudex qui uulgo scultetus dicitur nullus uillicus qui uulgariter maior uocatur ministerium suum diutius habere et retinere ualeat nisi quamdiu cum gratia abbatis deseruire queat sed quocienscumque iussus fuerit reddere sine contradictione reddat nec filius post obitum patris per hereditatem repetat. Sane ut a nobis item que a predecessoribus nostris sepe factum est hoc perpetua stabilitate Stabulensi ęcclesię concedimus et confirmamus ut nullo umquam tempore eadem abbatia in beneficium aut concambium alicui omnino personę donetur sed in defensione et ordinatione et mundiburdio regum uel imperatorum semper consistens propria et antiqua libertate potiatur nulli mortalium seruitium aut subiectionem nisi nobis nostris que successoribus regibus uidelicet uel imperatoribus umquam prestitura. Habeant autem monachi liberam facultatem eligendi quemcumque uoluerint abbatem secundum regulam sancti Benedicti ita scilicet ut monachis Malmundariensibus in capitolium Stabulaus conuenientibus Stabulenses primam in consilio et electione uocem et auctoritatem optineant et ex Stabulensi conuentu si digna fuerit inuenta persona principaliter et sine contradictione Malmundrensium eligant. Hoc quoque immobiliter statuimus ut Malmundarium numquam a Stabulaus separetur sed sicut a principio factum est subiectum uelut suo maiori Malmundarium ab uno abbate inseparabiliter regatur. Et quoniam aduocatorum uiolenta rapacitas multis datis iudiciis ac priuilegiis uix coherceri potest Stabulensi ęcclesię stabili firmitate concedimus et precipimus ut aduocatus in curtibus eiusdem ęcclesię siue in ministerialibus uel in tota familia nullam iusticiam nullum placitum nullum hospicium nullam precariam nullam prorsus exactionem uel seruitium habeat sed omnis iusticia omnes lites omnis causarum et placitorum utilitas ad abbatem et ubi ipse uoluerit pertineat. Si uero per se abbas aut per suos aliquid corrigere non potuerit ad inuitationem abbatis aduocatus sine mora uel contradictione ueniat et terciam partem de his quę ex illa dumtaxat iusticia accreuerit accipiat. Aduocatus expeditionem et arma pro summa et debito sui beneficii nobis successoribus que nostris procuret abbate et ministerialibus et tota familia atque omnibus eiusdem ęcclesię possessionibus super hoc liberis et nullum nobis uel aduocato supplementum prestantibus. Hoc quoque quod predecessor noster imperator Lotharius III-us de seruitio Stabulensis ęcclesię diffiniuit et per auream bullam confirmauit nos immobiliter statuimus ut nusquam locorum nisi Aquisgrani seruitium soluat ubi post singulas messes si illuc uenerimus XX marcas argenti uel XX marcarum seruitium exhibere debebit. Porro in ipsis monasteriis uel in uillis ad monasterium pertinentibus XXX marcas aut XXX marcarum seruitium prestabit. Cum autem seruiet abbas una queque matrix ęcclesia quę sui iuris et ordinationis est soluet V solidos et unusquisque mansus XII denarios eius monetę quę in comitatu illo datur ubi possessiones sitę sunt nullis ęcclesiis nullis mansis pro aliquo pacto aut beneficio aut uadimonio ab hac pensione immunibus. Non enim regni seruitium aliquo alienationis modo obligari uel raetardari potest aut debet. Castellum Longie cum oppido quod idem uenerabilis abbas Wibaldus sub monte construxit ad abbatis manum et potestatem in perpetuum pertinere decernimus ita uidelicet ut aduocatus nullam iustitiam uel potestatem siue mansionem illic habeat nec liceat ulli abbatum inde quicquam in beneficio uel concambio uel prestaria uel pignore alicui mortalium concedere. Terminos banni leuge sicut in antiquis priuilegiis continentur rata possessione confirmamus ut nullus dux aut marchio nullus comes aut uicecomes nulla secularis uel ęcclesiastica magna parua ue persona in eis aliquam potestatem uel iusticiam siue iudicium exerceat nulla persona quę ibidem habitet alium quam abbatem dominum habeat nec pro imparibus nuptiis aut pro sanguinis effusione uel pro defuncta manu alii nisi abbati respondeat. Possessiones quas proximis X annis quiete possedit cum omni sua integritate et usu prefate Stabulensi ęcclesię confirmamus. Et ut hoc ratum inconuulsum que per omnia tempora maneat preceptum hoc conscribi et sigillo nostro insigniri precepimus manu que propria ut infra apparet. Corroborauimus. Huic etiam nostrę confirmationi testes idoneos adhibuimus quorum nomina hęc sunt Adelbertus Moguntinus archiepiscopus Albero Treuirensis archiepiscopus apostolicę sedis legatus Albero Leodicensis episcopus Stephanus Metensis episcopus Sigefridus Spirensis episcopus Bucco Wormaciensis episcopus Embricho Wirceburgensis episcopus Udo Cicensis episcopus Bernhardus Pathelbrunnensis episcopus Udo Osnabruggensis episcopus Fridericus Suueuorum dux et Alsacię Adelbertus dux Saxonię Godefridus dux Louaniensis Willelmus comes palatinus Herimannus marchio tibaldus marchio de Uoborch Geuehardus comes de Sulcebach Heinricus comes Namucensis. Signum domni Cuonradi secundi Romanorum regis inuictissimi -m- -ssp-. Ego Arnoldus cancellarius uice Adelberti Moguntini archiepiscopi et archicancellari recognoui anno dominicę incarnationis M° C° X° L indictione III regnante Cuonrado Romanorum rege secundo anno uero regni eius II° data Wormacię V idus februarii in christo feliciter amen -sid-. | |
Source | HAUSMANN F. 1969 |
TRADITION |
EDITIONS ET TRAVAUX |
Edition(s)
|
WOPFNER H.. Urkunden zur deutschen Agrargeschichte. I: Die ältere deutsche Agrargeschichte bis zum Ausgang der fränkischen Zeit (Ausgewählte Urkunden zur deutschen Verfassungs-und Wirtschaftsgeschichte, III), Stuttgart, 1925., n.46, p.130-131, |
HAUSMANN F.. Die Urkunden Konrads III. und seines Sohnes Heinrich (Monumenta Germaniae Historica. Diplomata 4: Die Urkunden der deutschen Könige und Kaiser, IX), Wien-Köln-Graz, 1969., n.40, p.64-66, LIEN | |
FRANZ G.. Quellen zur Geschichte des deutschen Bauernstandes im Mittelalter (Ausgewählte Quellen zur deutschen Geschichte des Mittelalters, XXXI), Darmstadt, 1967., n.73, p.188-193, | |
WEINRICH L.. Quellen zur deutschen Verfassungs-, Wirtschafts-, und Sozialgeschichte bis 1250 (Ausgewählte Quellen zur deutschen Geschichte des Mittelalters, XXXII), Darmstadt, 1977., n.53, p.192-199, | |
Travaux | HAUSMANN F.. Die Urkunden Konrads III. und seines Sohnes Heinrich (Monumenta Germaniae Historica. Diplomata 4: Die Urkunden der deutschen Könige und Kaiser, IX), Wien-Köln-Graz, 1969., p.64, LIEN |
WAUTERS A.. Table chronologique des chartes et diplômes imprimés concernant l'histoire de la Belgique (Publications de la Commission royale d'Histoire, Series I in 4), 16 vol., Bruxelles, 1866-1971., 2, p.218, LIEN LIEN | |
WAUTERS A.. Table chronologique des chartes et diplômes imprimés concernant l'histoire de la Belgique (Publications de la Commission royale d'Histoire, Series I in 4), 16 vol., Bruxelles, 1866-1971., 11, n.1, p.155, LIEN LIEN | |
BOEHMER J.F.- NIEDERKORN J.P.-HRUZA K.. Regesta Imperii IV. Lothar III. und ältere Staufer 1125-1197. 1. Abt.: Die Regesten des Kaiserreiches unter Lothar III. und Konrad III. Tl. 2: Konrad III. 1138 (1093/94) – 1152, Köln-Weimar-Wien, 2008., n.170, p.70-71, LIEN | |
AKADEMIE DER WISSENSCHAFTEN UND DER LITERATUR - MAINZ. Regesta imperii - RI Online, Ressource éléctronique, RI IV,1,2 n.170, LIEN LIEN | |
LMU. Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden, Ressource éléctronique, DKo.III.40 - 1140.02.09, LIEN LIEN |