Diplomatica Belgica - Details Chartre 12169
DiplomataBelgica
Recherche | Recherche Tradition
DiBe 1 sur 1
retourner aux résultats
DiBe ID 12169
ACTEURS
Auteur(s)
(= auteur de l'acte écrit)
Fonction/titre:  évêque
Nom:  Simon de Vermandois
Institution/juridiction:  Noyon

Diocèse:  Diocèse Noyon
Principauté: France
Ordre religieux: 

Disposant(s) 

(= auteur de l'acte juridique)

Fonction/titre:  évêque
Nom:  Simon de Vermandois
Institution/juridiction:  Noyon

Diocèse:  Diocèse Noyon
Principauté: France
Ordre religieux: 
Bénéficiaire(s)

(= bénéficiaire)

Fonction/titre:  institution monastique
Nom: 
Institution/juridiction:  Mont-S.-Martin

Diocèse:  Diocèse Cambrai
Principauté: Cambrai
Ordre religieux:  Prémontrés
DATATION
Datation interprétée
(préférentielle)
24/12/1142 (terminus ante quem - PYCKE-VLEESCHOUWERS)
Datation interprétée
(toutes)
//1142 (donnée par document / mentioned in document - ) Qualification érudite: -
24/12/1142 (terminus ante quem - PYCKE-VLEESCHOUWERS) Qualification érudite: -
25/12/1141 (terminus post quem - PYCKE-VLEESCHOUWERS) Qualification érudite: -
Date dans la charte
//1142

Date de lieu

(dans le texte)

Date de lieu

(normalisée)


Diocèse: 
Principauté: 
RESUME ET DESCRIPTION
Résumé Simon de Vermandois, évêque de Noyon(-Tournai), confirme la maison de l'Ordre de Prémontré construite par Raoul le Borgne sur son terroir du Mont-S.-Martin (Aisne, Saint-Quentin, Bohain-en-Vermandois, Gouy), maison à laquelle Raoul avait donné le quart de ses alleux à Artemps (Aisne, Saint-Quentin, Ribemont, Artemps), un cens à Roupy (Aisne, Saint-Quentin, Saint-Quentin-1, Roupy) et un autre à Étreillers (Aisne, Saint-Quentin, Saint-Quentin-1, Étreillers).
Description
Langue: latin
Véracité: document non suspecté Tradition de l'acte: copie (source diplomatique)
Nature diplomatique: charte
TEXTE DU DOCUMENT
In nomine Domini. Simon, Dei gratia humilis Noviomen[sis] episcopus, presentibus et futuris, in perpetuum. Quoniam pastores, quod dicimur, tunc veraciter sumus, si fideliter et prudenter Christi ovibus providemus, scribimus ad memoriam posterorum quod est salubriter et utiliter a fidelibus ad Christi gloriam constitutum. Igitur cum Radulphus Bornes, divina preveniente et adiuvante clementia, se cum omnibus que habebat offerens Domino traderet et in territorio suo de Monte Sancti Martini Premonstratensis ordinis ecclesiam edificare inciperet, inter alia, apud Artan quartam partem de allodiis eidem ecclesie contulit, huius tamen quarte partis excepta parte XXIIIIa que est Sancti Quintini. Rainerus etiam de Roelon, a quo predictus Radulphus tenebat illud feodum, huic deditioni libenter pro solo Christi amore consentiens predicta allodia in manus Hugonis Caitif a quo ipse quoque illa tenebat in feodum reddidit. Sed et ipse quoque Hugo Caitif cum sua coniuge, cuius erat illud allodium, et cum matre coniugis sue, pro redemptione anime sue, acceptis insuper ab ecclesia LX solidis Viromandensis monete, prescripta allodia libera in perpetuum prefate ecclesie donavit. Apud Roupi etiam donavit idem Radulphus iam memorate ecclesie, concedente et confirmante Guidone de Belmanso, censum quem ab eo tenebat in feodum. Sed et apud Astraletum dedit similiter solidos XXI censuales, concedente Odone de Velsvile, a quo itidem illud tenebat feodum. Illi autem donationi de Artan quam fecit Hugo Caitif isti testes interfuerunt etc. Nos autem pastoralis pro debito sollicitudinis, hec ut rata permaneant, scripto mandavimus quod sigilli nostri impressione et testium subscriptione roborare curavimus. Gualburgis vero quedam de Sancto Quintino, memorati Radulphi matertera, et filii eius cum iure hereditario que Radulphus ecclesie dederat reclamarent, prius excommunicati, tandem ad ecclesie iudicium venientes, ecclesiastico iudicio, eo quod iniuste requirerent, omnia perdiderunt. Postremo cum Radulphus, quidam de filiis predicte Gualburgis, per violentiam annonas et alia de reditibus abstulisset ecclesie, excommunicato ipso, cum tota de Sancto Quintino communia, compulsi sunt Gualburgis mater et filii eius Johannes, Guido, Radulphus, Drogo, Alithia quoque filia eiusdem cum marito suo Everaldo Molet, libere cuncta relinquere, confirmare et abiurare ecclesie, concesso tamen sibi ab ecclesia quicquid apud Sanctum Quintinum ad Radulphum pertinebat de theloneo. Huic autem confirmationi testes interfuerunt subscripti etc. Actum anno incarnati Verbi M° C° XL° II°.
Source PYCKE J.-VLEESCHOUWERS C. 2015
EDITIONS ET TRAVAUX
Edition(s)
CHARTAE GALLIAE. Base de données de chartes médiévales, Ressource électronique, F11945 (Pain 0220), LIEN LIEN
PYCKE J.-VLEESCHOUWERS C.. Les actes des évêques de Noyon-Tournai (7e siècle -1146, 1148). Episcopalis officii sollicitudo I, vol. 1 (Tournai – Art et Histoire, Instruments de travail, 25, vol.1), Louvain-la-Neuve, 2015. , n.337, p.464-465,
HUGO C.L.. Sacri et canonici ordinis Praemonstratensis annales. Probationes, 2 vol., Nancy, 1734-1736., 2, col.158-159, LIEN LIEN LIEN
Travaux PYCKE J.-VLEESCHOUWERS C.. Les actes des évêques de Noyon-Tournai (7e siècle -1146, 1148). Episcopalis officii sollicitudo I, vol. 1 (Tournai – Art et Histoire, Instruments de travail, 25, vol.1), Louvain-la-Neuve, 2015. , p.465,

 

Collaborateur: Philippe Demonty