DiBe ID | 12169 |
ACTEURS |
Auteur(s)
(= auteur de l'acte écrit) |
Fonction/titre:
évêque Nom: Simon de Vermandois Institution/juridiction: Noyon Diocèse: Diocèse Noyon Principauté: France Ordre religieux: |
Disposant(s) (= auteur de l'acte juridique) |
Fonction/titre:
évêque Nom: Simon de Vermandois Institution/juridiction: Noyon Diocèse: Diocèse Noyon Principauté: France Ordre religieux: |
Bénéficiaire(s)
(= bénéficiaire) |
Fonction/titre:
institution monastique Nom: Institution/juridiction: Mont-S.-Martin Diocèse: Diocèse Cambrai Principauté: Cambrai Ordre religieux: Prémontrés |
DATATION |
Datation interprétée
(préférentielle) |
24/12/1142 (terminus ante quem - PYCKE-VLEESCHOUWERS) |
Datation interprétée
(toutes) |
//1142 (donnée par document / mentioned in document - ) Qualification érudite: - |
24/12/1142 (terminus ante quem - PYCKE-VLEESCHOUWERS) Qualification érudite: - | |
25/12/1141 (terminus post quem - PYCKE-VLEESCHOUWERS) Qualification érudite: - | |
Date dans la charte
|
//1142 |
Date de lieu (dans le texte) |
|
Date de lieu (normalisée) |
Diocèse: Principauté: |
RESUME ET DESCRIPTION |
Résumé | Simon de Vermandois, évêque de Noyon(-Tournai), confirme la maison de l'Ordre de Prémontré construite par Raoul le Borgne sur son terroir du Mont-S.-Martin (Aisne, Saint-Quentin, Bohain-en-Vermandois, Gouy), maison à laquelle Raoul avait donné le quart de ses alleux à Artemps (Aisne, Saint-Quentin, Ribemont, Artemps), un cens à Roupy (Aisne, Saint-Quentin, Saint-Quentin-1, Roupy) et un autre à Étreillers (Aisne, Saint-Quentin, Saint-Quentin-1, Étreillers). |
Description
|
Langue:
latin Véracité: document non suspecté Tradition de l'acte: copie (source diplomatique) Nature diplomatique: charte |
TEXTE DU DOCUMENT |
In nomine Domini. Simon, Dei gratia humilis Noviomen[sis] episcopus, presentibus et futuris, in perpetuum. Quoniam pastores, quod dicimur, tunc veraciter sumus, si fideliter et prudenter Christi ovibus providemus, scribimus ad memoriam posterorum quod est salubriter et utiliter a fidelibus ad Christi gloriam constitutum. Igitur cum Radulphus Bornes, divina preveniente et adiuvante clementia, se cum omnibus que habebat offerens Domino traderet et in territorio suo de Monte Sancti Martini Premonstratensis ordinis ecclesiam edificare inciperet, inter alia, apud Artan quartam partem de allodiis eidem ecclesie contulit, huius tamen quarte partis excepta parte XXIIIIa que est Sancti Quintini. Rainerus etiam de Roelon, a quo predictus Radulphus tenebat illud feodum, huic deditioni libenter pro solo Christi amore consentiens predicta allodia in manus Hugonis Caitif a quo ipse quoque illa tenebat in feodum reddidit. Sed et ipse quoque Hugo Caitif cum sua coniuge, cuius erat illud allodium, et cum matre coniugis sue, pro redemptione anime sue, acceptis insuper ab ecclesia LX solidis Viromandensis monete, prescripta allodia libera in perpetuum prefate ecclesie donavit. Apud Roupi etiam donavit idem Radulphus iam memorate ecclesie, concedente et confirmante Guidone de Belmanso, censum quem ab eo tenebat in feodum. Sed et apud Astraletum dedit similiter solidos XXI censuales, concedente Odone de Velsvile, a quo itidem illud tenebat feodum. Illi autem donationi de Artan quam fecit Hugo Caitif isti testes interfuerunt etc. Nos autem pastoralis pro debito sollicitudinis, hec ut rata permaneant, scripto mandavimus quod sigilli nostri impressione et testium subscriptione roborare curavimus. Gualburgis vero quedam de Sancto Quintino, memorati Radulphi matertera, et filii eius cum iure hereditario que Radulphus ecclesie dederat reclamarent, prius excommunicati, tandem ad ecclesie iudicium venientes, ecclesiastico iudicio, eo quod iniuste requirerent, omnia perdiderunt. Postremo cum Radulphus, quidam de filiis predicte Gualburgis, per violentiam annonas et alia de reditibus abstulisset ecclesie, excommunicato ipso, cum tota de Sancto Quintino communia, compulsi sunt Gualburgis mater et filii eius Johannes, Guido, Radulphus, Drogo, Alithia quoque filia eiusdem cum marito suo Everaldo Molet, libere cuncta relinquere, confirmare et abiurare ecclesie, concesso tamen sibi ab ecclesia quicquid apud Sanctum Quintinum ad Radulphum pertinebat de theloneo. Huic autem confirmationi testes interfuerunt subscripti etc. Actum anno incarnati Verbi M° C° XL° II°. | |
Source | PYCKE J.-VLEESCHOUWERS C. 2015 |
TRADITION |
Original
|
Non |
Manuscrit(s) | Paris, Bibliothèque nationale de France [BNF], Manuscrit latin 5478 (1201-1300) |
Laon, Archives départementales de l'Aisne [AD], H 1116 (1701-1800) |
EDITIONS ET TRAVAUX |
Edition(s)
|
CHARTAE GALLIAE. Base de données de chartes médiévales, Ressource électronique, F11945 (Pain 0220), LIEN LIEN |
PYCKE J.-VLEESCHOUWERS C.. Les actes des évêques de Noyon-Tournai (7e siècle -1146, 1148). Episcopalis officii sollicitudo I, vol. 1 (Tournai – Art et Histoire, Instruments de travail, 25, vol.1), Louvain-la-Neuve, 2015. , n.337, p.464-465, | |
HUGO C.L.. Sacri et canonici ordinis Praemonstratensis annales. Probationes, 2 vol., Nancy, 1734-1736., 2, col.158-159, LIEN LIEN LIEN | |
Travaux | PYCKE J.-VLEESCHOUWERS C.. Les actes des évêques de Noyon-Tournai (7e siècle -1146, 1148). Episcopalis officii sollicitudo I, vol. 1 (Tournai – Art et Histoire, Instruments de travail, 25, vol.1), Louvain-la-Neuve, 2015. , p.465, |